10 jaar in Nieuw Zeeland!!!
Blijf op de hoogte en volg Hans, Lejorben, Bram & Stijn
01 September 2016 | Duitsland, Frankfurt Main Flughafen
Het is vandaag 01 September 2016! Ik schrijf dit verhaal vanuit het Sheraton in Frankfurt. Ik ben zes weken van huis geweest i.v.m. de olympische spelen in Rio. Terwijl ik nu écht naar huis wil om mijn jongens en Lejorben eindelijk weer te zien, heb ik vanwege vertraging, mijn aansluitende vlucht naar Nieuw Zeeland gemist!!!
Genoeg tijd dus om eens terug te kijken op '10 jaar' Nieuw Zeeland. Ten eerste schrik ik van de tijd. Nog niet zo lang geleden schreef ik een verslag 'vijf jaar in NZ'. Die tijd gaat zo vreselijk snel.
Als ik bijvoorbeeld na ga, wat er is overgebleven van de container met spullen die we tien jaar geleden hebben meegenomen, dan is daar misschien nog 10% van over. We zijn inmiddels zes keer verhuisd, en gaan begin 2017 hier voor de derde keer bouwen. Onze jongens zijn drie keer terug geweest naar Nederland, Lejorben vier keer en ik vijf keer.
We mogen heel tevreden zijn met ons leven hier. De aardbevingen hebben voor behoorlijk wat veranderingen gezorgd in Christchurch. Er zijn veel mensen, waaronder een aantal vrienden vertrokken. Ons bedrijf- Hands On Clinic is nu een goed lopend en gevestigd bedrijf. Lejorben is practice manager en regelt het verder prima met Katherine en Lauren. Onze jongens zijn behoorlijk gegroeid. Het duurt niet lang meer of 'ze zetten mij buiten'. Bram gaat volgend jaar voor het eerste jaar naar High School (St Bedes). En rugby is nog steeds hun passie. Overigens zijn ze allebei geselecteerd voor Provinciale teams. Daar zijn we dan ook heel trots op.
Nieuw Zeeland is écht ons land geworden, en we voelen ons dan ook echte Kiwis. Het was een eer voor mij om NZ te vertegenwoordigen in het Medisch Team dat naar de Common Wealth Games in Glasgow ging, en vervolgens naar de olympsche spelen in Rio de Janeiro. Lejorben zorgde voor de stabiele achterban in het bedrijf en is een echte jongens- moeder waar ze ontzettend veel van geniet. Helaas hebben we ook lastige tijden gekend. De aardbevingen die twee jaar lang Christchurch teisterden, en het overlijden van Lejorben's vader, begin 2015.
We hebben nog altijd goed contact met vrienden en familie in Nederland. Helaas verwateren sommige contacten maar daar tegenover versterken er ook een aantal. Bezoek uit Nederland krijgen we ook met regelmaat, wat ontzettend leuk is. Marten, Mirjam en hun kinderen die rond dezelfde tijd naar NZ vertrokken zien we ook nog elk jaar, wat ontzettend gaaf is.
Op 4 October 2006 arriveerden wij in Auckland met een aantal koffers, een baby en een peutertje. Tien jaar later hebben we twee fantastische jonge kerels en gaan we dit vieren met een rondreis op het Noorder eiland rond dezelfde tijd.
Ik begrijp dat emailadressen veranderd zijn en ik weet niet echt wie dit bericht nog ontvangt. Het is gewoon leuk om na tien jaar, die mensen, die ons toendertijd zo steunde, nu een berichtje te sturen. Het ga jullie allemaal goed en ..... tot ziens!!
Heelveel liefs en groeten van Hans, Lejorben, Bram en Stijn
Genoeg tijd dus om eens terug te kijken op '10 jaar' Nieuw Zeeland. Ten eerste schrik ik van de tijd. Nog niet zo lang geleden schreef ik een verslag 'vijf jaar in NZ'. Die tijd gaat zo vreselijk snel.
Als ik bijvoorbeeld na ga, wat er is overgebleven van de container met spullen die we tien jaar geleden hebben meegenomen, dan is daar misschien nog 10% van over. We zijn inmiddels zes keer verhuisd, en gaan begin 2017 hier voor de derde keer bouwen. Onze jongens zijn drie keer terug geweest naar Nederland, Lejorben vier keer en ik vijf keer.
We mogen heel tevreden zijn met ons leven hier. De aardbevingen hebben voor behoorlijk wat veranderingen gezorgd in Christchurch. Er zijn veel mensen, waaronder een aantal vrienden vertrokken. Ons bedrijf- Hands On Clinic is nu een goed lopend en gevestigd bedrijf. Lejorben is practice manager en regelt het verder prima met Katherine en Lauren. Onze jongens zijn behoorlijk gegroeid. Het duurt niet lang meer of 'ze zetten mij buiten'. Bram gaat volgend jaar voor het eerste jaar naar High School (St Bedes). En rugby is nog steeds hun passie. Overigens zijn ze allebei geselecteerd voor Provinciale teams. Daar zijn we dan ook heel trots op.
Nieuw Zeeland is écht ons land geworden, en we voelen ons dan ook echte Kiwis. Het was een eer voor mij om NZ te vertegenwoordigen in het Medisch Team dat naar de Common Wealth Games in Glasgow ging, en vervolgens naar de olympsche spelen in Rio de Janeiro. Lejorben zorgde voor de stabiele achterban in het bedrijf en is een echte jongens- moeder waar ze ontzettend veel van geniet. Helaas hebben we ook lastige tijden gekend. De aardbevingen die twee jaar lang Christchurch teisterden, en het overlijden van Lejorben's vader, begin 2015.
We hebben nog altijd goed contact met vrienden en familie in Nederland. Helaas verwateren sommige contacten maar daar tegenover versterken er ook een aantal. Bezoek uit Nederland krijgen we ook met regelmaat, wat ontzettend leuk is. Marten, Mirjam en hun kinderen die rond dezelfde tijd naar NZ vertrokken zien we ook nog elk jaar, wat ontzettend gaaf is.
Op 4 October 2006 arriveerden wij in Auckland met een aantal koffers, een baby en een peutertje. Tien jaar later hebben we twee fantastische jonge kerels en gaan we dit vieren met een rondreis op het Noorder eiland rond dezelfde tijd.
Ik begrijp dat emailadressen veranderd zijn en ik weet niet echt wie dit bericht nog ontvangt. Het is gewoon leuk om na tien jaar, die mensen, die ons toendertijd zo steunde, nu een berichtje te sturen. Het ga jullie allemaal goed en ..... tot ziens!!
Heelveel liefs en groeten van Hans, Lejorben, Bram en Stijn
-
01 September 2016 - 04:49
Mirjam:
Zo'n 10 jaren geleden hebben we jullie voor het eerst ontmoet. Toen nog in het Brabantse land. Het was geweldig dat toen wij arriveerden in auckland, jullie ons stonden op te wachten. Wat een verrassing! We hebben de eerste tijd veel met elkaar meegemaakt. Terwijl Marten en lejorben aan het werk waren, hebben wij ons vermaakt met de mannen.
Jammergenoeg, maar doch begrijpelijk, zijn jullie verhuisd naar christchurch. Maar het is mooi om te zien dat jullie de boel zo hebben opgebouwd. Mooi om te zien dat het met jullie allemaal goed gaat, de jongens hun rugby passie hebben gevonden, Lejorben de boel lekker draaiende houdt (don't mess with her!) en jij de passie in de sport hebt gevonden.
Gelukkig hebben we contact met elkaar gehouden en zien we elkaar eens in de zoveel tijd. Over ongeveer 2 weken is het weer zover! We kijken er naar uit.
-
01 September 2016 - 21:12
Manon :
Wat leuk om te lezen Hans dat het zo goed met jullie gaat. 10 jaar alweer wat vliegt de tijd. Voor ons dan ook weer bijna 10 jaar geleden dat we in nieuw Zeeland bij jullie waren in auckland. Een reis om nooit te vergeten. Wat gaaf dat jullie bedrijf zo goed loopt en jullie echt een nieuw leven hebben daar. Fantastisch. Super land en ervaring. Heel veel succes en geluk. Het gaat jullie goed!! Xx -
02 September 2016 - 08:25
Jacco:
Wat leuk om te horen dat het zo goed gaat met jullie. En ja, wat vliegt de tijd. Niet te geloven dat het al weer 10 jaar geleden is dat jullie vertrokken. Ik vind het bewonderenswaardig dat jullie zo actief zijn, een gezin, kids, een bedrijf opstarten en uitbouwen, je passie navolgen, maar ook nog zo vaak verhuizen en 'even' gaan bouwen. Volgens mij hadden jullie inmiddels een mooi huis, dus ik ben benieuwd wat de volgende bouwplannen zijn. Dat bouwen moet in Nieuw Zeeland vast een stuk gemakkelijker zijn dan in Nederland. Wat goed ook dat je het Medisch Team van NZ mocht vertegenwoordigen. Ik sta er helemaal versteld van wat jullie in 10 jaar tijd allemaal hebben meegemaakt en voor elkaar gekregen. Met het verdwijnen van V&D heb ik nog regelmatig aan je moeten denken. Gek is dat. Maar ook bij de aardbevingen en nieuws wat daar op volgde hebben we het regelmatig over jullie gehad. Zo ook vanochtend weer. Heel apart dat er juist nu een bericht op de email stond. Daarom meteen maar eens reageren. Wat goed om te lezen dat jullie mannen het zo goed doen en in Rugby hun passie hebben gevonden. Bij ons heeft Sanne inmiddels haar Havo diploma en gaat volgende week studeren. Lars is deze week gestart met Havo/VWO. De tijd vliegt.
Veel succes met het bedrijf en ik wens jullie alle goeds voor de toekomst.
Groeten uit Malden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
