WE MADE IT!!!

Lieve allemaal,
We zijn er!!! We zijn gearriveerd in onze nieuwe woonplaats Christchurch. Vorige week zondag zijn we uit Auckand vertrokken, nadat we de dagen daarvoor nog wat hadden schoongemaakt, gewerkt en afscheid genomen van onze vrienden en familie "up north". Want ondanks dat we er maar zo'n 7 maanden hebben gewoond, hadden we toch al een leuk kringetje om ons heen vergaard. Een bonte mix van
Nederlanders, Zuid-Afrikanen en Kiwi's. Het was niet makkelijk om dat(weer) achter te moeten laten. Maar ondanks dat voelde het toch goed om richting Zuidereiland te vertrekken.

Dus vertrokken we zondagochtend, ieder in 1 auto met een van de jongens voorin, omdat de achterbak vol lag met spullen. Hans reed in mijn kleine scheurijzer (1000 cc, ja, ja, met enkele behoorlijke klimmetjes in het verschiet) met Stijn naast zich. Ik reed er achteraan met Bram in deZafira. Stijn werd onderweg entertaind mbv de DVD-speler (ja opa en oma, "De muis" ging weer mee evenals de Kabouter Plop DVD van tante Wendy en ome Paul!) en Bram had van Mirjam een aantal CD's met verhaaltjes van Dikkie Dik en Sesamstraat gekregen. Bedankt lieve Mir, maar geloof me, na zo'n 1100 km rijden....... Maar goed, mede dankzij deze hulpmiddelen, de nodige tussenstops, snoepjes en overige versnaperingen, hebben onze mannen zich voorbeeldig gedragen! Ze beginnen al aardig te wennen aan het rijden van grote afstanden.
De eerste nacht hebben we in Tauranga bij Matt en Herma Rutten mogen slapen, twee Gennepenaren die wij al zo'n dikke 12 jaar kennen. Erg leuk om ze weer te zien. Na nog twee overnachtingen in Palmerston North en Picton, kwamen we woensdagmiddag om 13.00 uur in Chrishtchurch aan. De makelaar kwam vrijwel meteen de sleutel van ons nieuwe huis brengen, waarna we ons nieuwe onderkomen konden betreden.

Waw! Wat een verademing na ons Efteling huisje in Auckland. Het huis is vrij nieuw (7 jaar oud), heeft 4 slaapkamers en is heerlijk warm en droog! Geen vochtige kleding meer in de kasten of vochtig beddengoed wat zo ontzettend lekker ligt! Niets van dat meer, ruimte en warmte om ons heen voortaan. We hebben nog nooit zo'n fijne woonkamer gehad als nu. Alles past precies en wij vinden het ook erg gezellig. De keuken heeft ook voldoende ruimte om zelfs nog een speelhoek voor de jongens te creeeren. Wat willen we nog meer? Ja, een eigen huis dus. Ook hier wordt al weer hard aan gewerkt. Vanochtend is Hans bij de aannemer geweest om de tekeningen te bespreken. Dit wordt nog iets verder uitgewerkt, waarna het naar de Developer (welstandscommissie) wordt gestuurd. We hopen dat dit allemaal een beetje vlotjes zal verlopen en dat we onze toestemming krijgen voor de plannen.

Donderdagochtend om 8.00 uur arriveerde de container. En konden we dus weer gaan uitpakken. We hebben nu echt alle dozen opengemaakt, zodat we meteen alles konden controleren op evt beschadigingen etc. Bij het openmaken van iedere doos kwam er weer een stukje Nederland uitrollen. Foto's, spulletjes, boeken noem maar op! Dat is natuurlijk niet altijd even makkelijk, maar wel heel fijn om weer om ons heen te hebben staan. We voelen ons nu weer echt thuis.
Naast al het harde werken qua uitpakken, hebben we ook een paar momenten genomen om even te relaxen. Dit hebben we gedaan in Hagley Park, een heel mooi groot park in het midden van de stad. Naast sportparken ligt hier ook een hele mooie botanische tuin in en een groot bos gedeelte om in te wandelen. Bram heeft hier al flink gefietst op zijn nieuwe fiets en Stijn vindt het geweldig om achter zijn loopwagentje aan te sjouwen. Zo loopt hij nog niet, maar als zijn wagentje voor de dag komt, krijgen we hem niet meer terug in zijn buggy! Hij moet onderweg natuurlijk wel even stoppen om de eendjes te begroeten of om zijn wagen weer zelf uit de struiken te trekken als hij erin gereden is. Hulp hierbij wordt niet gewaardeerd!

We zijn direct na aankomst erg leuk ontvangen door onze wederzijdse buren. Vanochtend is zelfs onze linker buurvrouw al even op de koffie geweest. Een heel lief omaatje (weduwe) die nog erg actief is voor haar leeftijd. Aan de andere kant wonen Chinezen. Zij hebben een zoontje van 4,5 jaar die Bram meteen tot zijn vriend heeft omgedoopt. Woensdag a.s. gaan we met Bram voor de eerste keer naar zijn nieuwe school. Morgen kan helaas nog niet, omdat ik dan naar het ziekenhuis moet om alle papieren te tekenen etc.

Zoals jullie kunnen lezen, is onze start hier dus helemaal zo slecht nog niet. We voelen ons hier erg op ons gemak, tot nu toe heeft alleen nog maar de zon geschenen en we beginnen ons huis aardig weer op orde te krijgen. Het is trouwens wel erg vreemd om te zien dat mensen eind mei hun ski's voor de dag gaan halen ipv hun BBQ! Klein nuance verschil.
Gelukkig hebben we wel nog even een paar dagen om te relaxen, want verhuizen in je eentje met twee kleine koters gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot. Maar tot nu toe was het wel de moeite waard. Hieronder nog een paar foto's van onze middagen in het park, onze Bram zijn grote trots, zijn nieuwe fiets en ons Stijntje druk aan de wandel. Geniet ervan en we laten jullie gauw weer weten hoe het hier gaat.

Veel liefs van ons 4-tjes,
Lejorben, Hans, Bram en Stijn xxxx